Drukuj tablicę Pobierz pdf

Historia Rodziny Goetzów Okocimskich

Opublikowano 09/22/2017 przez użytkownika biuroprzedgorze

Pomimo upływu lat oraz przemian społeczno-gospodarczych pamięć o rodzinie Goetzów nadal jest w Okocimiu żywa. Stanowi świadectwo zasług tego rodu dla lokalnej społeczności. Powstałe przed dwudziestoma laty Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Okocimskiej, realizując swoje cele statutowe, zajmuje się upamiętnianiem dorobku i osiągnięć mieszkańców oraz otacza opieką zabytki, pamiątki i pomniki przyrody. W 2013 roku otrzymało pisemną zgodę od potomków rodziny Goetzów na używanie ich herbu w logotypach organizacji oraz miejscowości. Umieszczona na nim dewiza „Pracą i prawdą” przyświeca również działalności stowarzyszenia, które stara się kontynuować działania Goetzów na rzecz lokalnej społeczności. Ich zasługi zostały docenione w 2001 roku, kiedy to najdłuższa ulica, wiodąca przez centrum wsi Okocim, otrzymała nazwę Goetzów Okocimskich.

Jan Albin Goetz, kolejny właściciel rodowego majątku, w 1895 roku ufundował murowany budynek szkolny, by w ten sposób uczcić 50-lecie powstania browaru. Trzy lata po jego śmierci, w 1934 roku, rada szkoły nadała placówce jego imię, ale po II wojnie światowej w imię poprawności politycznej zmieniono patrona, wybierając Adama Mickiewicza. Pierwotny stan został przywrócony dopiero w 1995 roku, w setną rocznicę wybudowania wszechnicy.

Natomiast Jan Ewangelista Goetz jest fundatorem okocimskiej świątyni, w podziemiach której znajduje się krypta grobowa rodu. Spoczywają w niej założyciel browaru z żoną oraz Jan Albin i jego najstarszy syn Jan Reginald. Słusznie więc zwrócił uwagę prof. Jan Marian Włodek w „Kronice rodzinnej Goetzów Okocimskich”, że zgodnie z intencją donatora powinny w tym miejscu zostać pochowane jeszcze trzy osoby: Antoni Jan wraz z żoną oraz małżonka Jana Albina. Wszystkie „zmarły jednak na wygnaniu w różnych stronach świata” – tłumaczył prof. Włodek. Wcześniejszym próbom sprowadzenia ich zwłok najpierw nie sprzyjał klimat polityczny w powojennej Polsce, a później lokalnym decydentom zabrakło odpowiedniej determinacji. Tego niełatwego zadania podjęło się dopiero Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Okocimskiej, które uchwałą walnego zebrania w czerwcu 2017 roku zadecydowało o sprowadzeniu z Nairobi do Okocimia szczątków Antoniego Goetza-Okocimskiego. Przedsięwzięcie za pośrednictwem Lokalnej Grupy Działania „Kwartet na Przedgórzu” poszerzono o realizację projektu „Historia Rodziny Goetzów-Okocimskich; ich rola i znaczenie w życiu lokalnej społeczności, w 55. rocznicę śmierci ostatniego z rodu Antoniego Goetza – organizacja wystawy, wydawnictwo albumowe, produkcja filmu dokumentalnego, połączone z działaniami kulturalnymi i edukacyjnymi”. Niniejszy album oraz dołączony do niego film jest efektem podjętych działań.

Obie uzupełniające się pozycje z pewnością przybliżą i odświeżą pamięć o zasługach trzech pokoleń rodu nie tylko dla Okocimia, Brzeska, regionu, ale całego kraju. Goetzowie mogą dla współczesnych być wzorem pracowitości, przedsiębiorczości, postawy społecznikowskiej oraz patriotyzmu, jakim się wykazywali w momentach ekstremalnie dramatycznych dla ojczyzny. Tego wszystkiego zapomnieć nie można!

Realizacja tak ambitnego i dużego projektu nie byłaby możliwa, gdyby nie osobiste zaangażowanie członków stowarzyszenia oraz pomoc i życzliwość ze strony przedstawicieli rodziny Goetzów. Szczególne podziękowania kierujemy pod adresem Pani Profesor Zofii Włodek oraz Pana Marka Ronikiera. Jesteśmy wdzięczni także Firmie Carlsberg Polska za udostępnienie archiwalnych materiałów, które znakomicie wykorzystali autorzy albumu oraz realizatorzy filmu. Długa jest lista tych, którzy w jakimkolwiek stopniu przyczynili się do realizacji całego przedsięwzięcia. By kogoś nie pominąć, wszystkim należą się serdeczne podziękowania… 

Franciszek Brzyk

Prezes Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Okocimskiej

 

Album - Antoni Jan Goetz-Okocimski (1895-1962). Powrót z emigracji

Drzewo genealogiczne Goetzów