Drukuj tablicę Pobierz pdf

Kamienna kapliczka Matki Bożej Niepokalanie Poczętej z II połowy XIX wieku w Porąbce Uszewskiej

Opublikowano 06/06/2023 przez użytkownika biuroprzedgorze

Kamienna kapliczka Matki Bożej Niepokalanie Poczętej w Porąbce Uszewskiej pochodzi z II połowy XIX wieku. Czas powstania kapliczki datowany jest na lata przypadające po 1870 roku, o czym świadczyć może forma figury postawiona na kolumnie. Tego typu kapliczki zaczęły pojawiać się w okolicznych miejscowościach od połowy XIX wieku, więc należy wnioskować, że kapliczka ta najprawdopodobniej również pochodzi z tego okresu. Obiekt zlokalizowany jest przy drodze, przy której w niedalekim sąsiedztwie znajduje się Grota Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Porąbce Uszewskiej i kolejno już przy drodze powiatowej zabytkowy kościół świętego Andrzeja.

Główna figura przedstawia Matkę Boską w typie Niepokalanego Poczęcia. Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny przyjęty został w 1854 roku. Cztery lata później miały miejsca objawienia świętej Bernadetty na temat tegoż dogmatu. Oba te wydarzenia zaowocowały dużą popularnością takich przedstawień.

Kapliczka wykonana jest z piaskowca. Filar umieszczony na cokole, zdobiony płaskorzeźbami z wizerunkiem Świętych Kościoła Katolickiego zwieńczony jest impostem, na którym stoi główna, pełnowymiarowa figura Matki Bożej, będąca również rzeźbą kamienną oraz okrywające ją zadaszenie.

Każdy kolejny element architektoniczny kapliczki oddzielony jest blokiem kamiennym, łączonym z pozostałymi spoiną z zastosowaniem żelaznych prętów, montowanych wewnątrz kamiennych bloków. Płaskorzeźby z jednej strony na słupie figury przedstawiają wizerunek biskupa. Jego atrybuty: strój biskupi z mitrą i pastorałem oraz atrybut indywidualny korba z nawiniętymi na nią wnętrznościami, zdecydowanie wskazują na postać świętego Erazma z Antiochii, biskupa i męczennika, jednego z Czternastu Świętych Wspomożycieli. Postać widniejąca z drugiej strony przypomina postać świętej Heleny, matki cesarza Konstantyna. Świadczyć o tym może nakrycie głowy, długie szaty i atrybut krzyża. Legenda głosi, że matka cesarza w czasie pielgrzymki do Ziemi Świętej w latach 327 i 328 odnalazła Krzyż Chrystusa, po czym poleciła zbudować kościoły Narodzenia i Świętego Grobu. Święty Ambroży był pierwszym, który potwierdził ważną rolę Heleny w odnalezieniu prawdziwego Krzyża Jezusa.