Drukuj tablicę Pobierz pdf

Zabytkowy mur ogrodzeniowy w Radłowie

Opublikowano 01/26/2015 przez użytkownika umradlow

Mur formą swoją nawiązuje do historycznego ogrodzenia terenu dawnego folwarku oraz obecnie istniejących zabudowań m. in. fragmentu muru znajdującego się na wprost kościoła oraz ogrodzenia placu kościelnego. Poniżej przedstawiono pierwszą część krótkiego rysu historycznego Radłowa. Część drugą możemy przeczytać na tablicy umiejscowionej w pobliżu placu koło ratusza.

Dzieje Radłowa są prawie tak stare, jak dzieje naszego państwa. Pierwsze wzmianki o Radłowie pochodzą z XI w. W kodeksie Katedry Krakowskiej pod datą 1084 znajduje się informacja, że w Radłowie erygowano parafię. Kiedy więc wokoło rozciagały się rozległetereny puszczy, na naszych terenach rozwijalo się osadnictwo i zaczęła się historia chreścijaństwa. Od najdawniejszych czasów dobra radłowskie należaly do oo. Benedyktynów z Tyńca, a dzieje parafii radłowskiej są bardzo ściśle związane z diecezją krakowską. To tutaj biskupi krakowscy wznieśli swoje rezydencje - zamek, a nastepnie pałac. Tradycja zespołu pałacowego w Radłowie sięga co najmniej 1335 r. W 1236 r. przebywał w Radłowie biskup krakowski Wisław, a jego nastepca Jan Grot wybudował w 1337 r. nowy kościół, który przetrwał do I wojny światowej. W ogniu pożogi wojennej ocalała jednak tablica erekcyjna kościoła. Parafia radłowska miała szczęście do dobrych duszpasterzy i gospodarzy, z których niektórzy zrobili kariery koscielne. Najwybitniejszym zapewne z nich był ks. Stanisław Hozjusz, proboszcz radłowskiej parafii w latach 1546-1549, późniejszy kardynał, wybitny uczony i przewodniczący obrad sobory trydenckiego. Trwałym śladem Hozjusza jest nadanie jego imienia radłowskiemu gimnazjum. Warto dodać, że radłowskim proboszczem  był również pierwszy biskup nominat diecezji tarnowskiej ks. Jan Duvall. W roku 1448 i 1450 gościł na ziemi radlowskiej kardynał Zbigniew Oleśnicki. W czasie drugiego pobytu wraz z kapitułą krakowską nakazał wznieść słup graniczny w celu zakończenia sporów między biskupami krakowskimi a potomkami braci biskupa Wisława - dziedzicami wsi szlacheckich. Zachował się do dzisiaj i stanowi perełkę architektoniczną.W 1413 bawił w puszczy radłowskiej na łowach król Władysław Jagiełło.

Dobra radłowskie aż do rozbiorów pozostawały w rękach biskupów krakowskich. W 1781 r., w dobie Józefinizmu, przeszły na własność monarchii austriackiej. W XIX w. wielokrotnie zmieniały swoich właścicieli. Należały m.in. do wiceprezydenat Krakowa Ludwika Helcla i profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego Maurycego Straszewskiego, by ostatecznie przejść w posiadanie rodziny Dolańskich. Właściciele Radłowa wznieśli około 1830 r. piętrowy, klasycystyczny pałac. Od 1945 r. stanowił siedzibę Liceum Ogólnokształcącego, a obecnie Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych im. Tadeusza Kościuszki. Radłowska szkoła średnia nalezy do placówek wyjątkowo obdarowanych wybitnymiabsolwentami. Jej wychowankami są: prof. Franciszek Ziejka - były rektor UJ, abp Józef Kowalczyk - nuncjusz apostolski i prymas Polski, prokurator generalny Andrzej Seremet oraz profesorowie Ewa Danowska i Mariusz Maślak. Tę chlubną listę uczonych należy uzupełnić o profesorów: Adama Sanka, Stanisława Brożka, Edwarda Mleczkę, Władysława Kędziora, Gabriela Nowaka i Leszka Mikulskiego, kórzy urodzili się na ziemi radłowskiej.